Bij gefaciliteerde communicatie (GC) wordt de hand en arm ondersteund door een facilitator en wijst de gefaciliteerde met zijn vingers letters op een toetsenbord of letterbord aan.
De methode is in 1977 in Australië ontwikkeld door Rosemary Crossley voor mensen met een ernstig lichamelijke beperking. Zij toonde aan dat deze mensen over een normale intelligentie beschikten. In begin jaren 80 heeft Nobelprijswinnaar Arthur Schawlow voor zijn autistische zoon deze methode naar Amerika gehaald en daar vele successen mee gehad. Het blijft echter een controversiële methode. In sommige onderzoeken is aangetoond dat de facilitator de hand naar de letter leidt in anderen het tegenover gestelde. Ook zijn er gevallen bekend van mensen, die uiteindelijk volledig zelfstandig zijn gaan typen of met een minimale ondersteuning door op de schouder een hand te leggen de methode gebruiken.
Onze ervaring
Onze eigen ervaring is, dat Michael de methode vanaf het eerst moment bij een ervaren facilitator oppakte. Ik heb in de maanden daarna het langzaam moeten leren. Wanneer ik de methode in mijn eigen woorden beschrijf is het een combinatie van telepathie en het voelen van de spanning in de hand en arm. Zijn arm verstijft namelijk op het moment dat ik aan letters of woorden zit te denken, die hij niet wilt gebruiken. Het vraagt van mij een open en ontspannen houding. Wanneer we op gebieden komen, die voor mij onbekend zijn, wordt de communicatie een stuk lastiger. Dan gaat het letter voor letter en kunnen er "stiltes"vallen, die een aantal seconden aanhouden.
Wat heeft de methode voor ons gedaan.
Het heeft mijn houding ten opzichte van Michael drastisch veranderd. Ik spreek hem nu aan op een gelijkwaardige manier, omdat ik mij bewust ben geworden, dat hij mij heel goed begrijpt. Hij kan het alleen verbaal niet onder woorden brengen. Het heeft ook mijn houding ten opzichte van de wereld veranderd. Veel van de vragen, die ik had over het leven, zijn door Michael beantwoord. Hij heeft me laten zien dat leven in het hier en nu de enige weg is naar een nieuwe wereld.
Zijn houding ten opzichte van de wereld is veranderd. Was hij voorheen een mens, die passief alle gebeurtenissen over zich heen liet komen. Nu laat hij zien waar zijn ambities liggen en werkt hij er hard aan om deze ambities te verwezenlijken. Zijn woordenschat is enorm toegenomen. Op school werd gesproken van een wonder.